Senna Rowerzystka

Jechaliście kiedyś rowerem strasznie zaspani, tak wcześnie, że ulice były jeszcze puste? Jeżeli tak, to napiszcie, czy też się tak czuliście :) A jeśli nie... to po prostu przeczytajcie!

Senna Rowerzystka

W starym, za dużym kasku,

Z przymrużonymi oczami,

Jedzie Senna Rowerzystka

Pustymi ulicami.

Raz po raz ziewa,

Kask na oczy spada,

Żeby nie zasnąć śpiewa

Senna Rowerzystka.

Wolno się kręcą pedały,

Albo nie kręcą się wcale,

Bo zamykają się oczy

Sennej Rowerzystki.

Zasypia i zjeżdża na drogę

Samochód warczy ze złością,

Zaraz straci nogę

Senna Rowerzystka.

Zatrzymują się pojazdy,

Ludzie się śpieszą do pracy,

Klaksonów ryki i wrzaski budzą

Senną Rowerzystkę.

Zjeżdża sennie z drogi

I sennie kask poprawia

Sennie macha na zgiełk wrogi

Senna Rowerzystka.

Rusza wolno, bez pośpiechu

Mija pierwszych ludzi

Lepiej zaraz zejść jej z drogi

Sennej Rowerzystce.

Zatrzymuje rower i patrzy na niebo

Jak się słońce przez domy przeciska

Wie, że się jej czas kończy

Senna Rowerzystka.

Wsiada na rower

I znika za domami

Żeby jutro o brzasku znów pojechać

Sennymi tak rano drogami,

Senna Rowerzystka.